NIEUW-WEST - ‘Aan de voet van de Molen van Sloten heeft zich een menigte met een hoog bejaardengehalte verzameld. Kinderen joelen, op de stoelen van een haringkar zitten gehandicapten, de camera’s en video’s snorren.’ Zó beschreef De Volkskrant in 1991 de sfeer tijdens de opening van de molen aan de rand van Nieuw-West. We zijn bijna 33 jaar verder als op vrijdag 7 juni 2024 opnieuw een oud-koningin de molen bezoekt. Dit keer kwam Juliana’s dochter Beatrix langs om de vang van de gerenoveerde molen los te gooien.
NIEUW-WEST - ‘Aan de voet van de Molen van Sloten heeft zich een menigte met een hoog bejaardengehalte verzameld. Kinderen joelen, op de stoelen van een haringkar zitten gehandicapten, de camera’s en video’s snorren.’ Zó beschreef De Volkskrant in 1991 de sfeer tijdens de opening van de molen aan de rand van Nieuw-West. We zijn bijna 33 jaar verder als op vrijdag 7 juni 2024 opnieuw een oud-koningin de molen bezoekt. Dit keer kwam Juliana’s dochter Beatrix langs om de vang van de gerenoveerde molen los te gooien.
Shirley Brandeis
Het was een fikse vernieuwing die de molen (anno 1847) de afgelopen tijd onderging. De vijzel is gerestaureerd, de wachtdeur vervangen, de achtkantstijlen zijn gerepareerd en er zijn nieuwe roeden en wieken geplaatst. Voor onbekende termen verwijzen we de lezer naar de molen zelf, waar tal van enthousiaste rondleiders klaarstaan om uitleg te geven. Vrijdag stonden zij samen met nog veel meer molencollega’s op de uitkijk voor de 86-jarige prinses die, net als haar moeder in 1991, hun molen in werking zou stellen. Maar goed ook, want de poldermolen die in 1980 vanwege de aanleg van de ring moest verdwijnen uit de Watergraafsmeer en naar Sloten werd verhuisd, is nodig om droge voeten te houden in het omringende gebied.
Een boeketje
Die hele verhuizing en herplaatsing toentertijd kostte 1,7 miljoen gulden. En we horen de lezer vragen: waarom kwam die molen daar dan? Sloten miste haar Riekermolen, die we nu kunnen bewonderen aan de Kalfjeslaan bij de Amstel. Deze Slotense molen werd in 1956 weggehaald vanwege de zandwinning voor de verdere bouw van Nieuw-West. De gemeente beloofde toen een vervanger, maar die kwam er maar niet. Sloternaar P. Hans Frankfurther vond het na bijna een kwart eeuw wel welletjes en schoot buurtgenoot Ko Kuiper aan, die er werk van maakte en in 1981 voorzitter werd van de stichting voor een molen die er nog moest komen. Dezelfde Kuiper was er deze vrijdag bij en de driejarige David Frankfurther, kleinkind van wijlen Hans, mocht de voormalige koningin bij aankomst een boeketje overhandigen voor zij het gerestaureerde bouwwerk vanbinnen bekeek.
Ontspannen ouweh…
De kapotte lift (daar zoeken ze overigens nog een potje voor) liet Beatrix, die bedankte voor de klim, met beide voeten op de begane grond. Maar ook een korter rondje door de molen bekoorde haar als beschermvrouwe van de vereniging De Hollandsche Molen zeer zeker, werd ons door zij die binnen aanwezig mochten zijn verzekerd. We hoorden via via dat ze gezellig zat te praten (de eigenlijke quote was dat ze “echt heel ontspannen zat te ouweho*ren”, maar dat klinkt niet zo koninklijk), dat ze het uitgelegde duidelijk leuk en interessant vond en dat dijkgraaf Joyce Sylvester van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht, ooit de eerste zwarte burgemeester, onder de aanwezigen was. Beatrix maakte indruk, zelfs op de Westerpost, want wat een leeftijd. “Het blijft een schitterende en statige vrouw. Ik teken ervoor om op die manier oud te worden,” zei Jennifer Brouwer van de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp.
Beatrix bewondert bij aankomst de Molen van Sloten. (Foto: Brandeisfotografie)
Terwijl Beatrix binnen rondkeek en babbelde, stonden buiten tientallen omwonenden, koningsgezinden en toevallige passanten. Zoals Ibtisame, die met haar dochters Selma en Sanna naast de molen een patatje ging eten. “We zagen wat spannende auto’s en hoorden toen dat Beatrix er was.” De kinderen willen graag met haar op de foto. “Mama, wil je het vragen,” vragen ze aan hun moeder. Maar waar Juliana dicht omringd door fotografen en toeschouwers op deze plek ooit stond, kreeg niemand nu de kans op een selfie, een gesprekje of een zoen, zoals de negenjarige Fergil indertijd van oud-koningin Juliana kreeg. Monique en Jack uit Badhoevedorp staan dan ook net als de rest keurig achter het rood-witte lint tegenover de molen (de pers had overigens een chique koninklijke afscheiding). “Je ziet haar niet elke dag, hè. Eén keer in Almere tijdens Koninginnedag, maar dat is al een tijdje geleden.”
Trek in
Ze blijven wachten tot de hoogheid weer naar buiten komt voor het officieelste moment: het losgooien van de vang. We verwijzen niet weer naar de rondleiding (al doen we graag wat promotie hiervoor). De vang, voor wie niet voldoende molenonderdelenkennis heeft, is het losmaken van de remconstructie van de windmolen. Samen met molenaar Hanno mocht Beatrix het wiekenkruis in werking stellen. En warempel, ze draaiden! Er was applaus en toen een borrel met prosecco binnen. Daar had de Westerpost ook wel trek in.
